รุนแรงกับตุ๊กตาดีกว่า

แต่เมื่อฉันเปิดเว็บไซต์ช้อปปิ้งอย่างหลงใหล พยายามค้นหาความรักที่เป็นของฉันคนเดียว ฉันตื่นขึ้น ฉันรู้ว่าคุณอาจจะอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นที่จะค้นหาหลังจากได้ยินสิ่งที่ฉันพูดและให้ฉันชักชวนคุณ ในโลกของ ตุ๊กตาเพศ Tpeคนที่พยายามแสวงหาความคุ้มค่าในที่สุดจะสูญเสียเซ็กส์ ใช้เงินเพียงโหลหยวนในการต่อสู้กับหนุ่มหล่อกับชาวเน็ตแปลก ๆ สองคนเพื่อกลับบ้านและปล่อยให้ฉันฆ่า ความฝันนี้ไม่แยแสหลังจากอ่านความคิดเห็นของผู้ซื้อ

ลูกค้าสามารถนำตุ๊กตายางไปที่ห้อง BDSM (พฤติกรรมทางเพศที่เกี่ยวข้องกับ Sadomasochism) เพื่อการบริโภค “ผู้คนจำนวนมากที่มาที่นี่มีอุปสรรคทางสังคมและไม่สามารถโต้ตอบกับผู้อื่นได้” เธอกล่าว "พวกเขาไม่สามารถสบตากับคนอื่นได้และจ้องมองที่พื้นระหว่างการสนทนา" คนอื่นเต็มไปด้วยจินตนาการทางเพศที่เป็นอันตราย “ใช้ความรุนแรงกับตุ๊กตาดีกว่า ไม่ใช่กับผู้หญิงจริงๆ” ชวาร์ตษ์กล่าว

ผิวสัมผัสและระดับการประมวลผลรายละเอียดของตุ๊กตายุโรปและอเมริกาดีกว่าตุ๊กตาเอเชียมาก ถ้าตุ๊กตาเอเชียไล่ตามความฝัน ก็ต้องยุโรปและอเมริกา รักตุ๊กตา เป็นความจริงที่กระตุ้น นอกจากนี้ยังมีตุ๊กตาผู้ชายหลายตัวให้ผู้ใช้ผู้หญิงและลูกค้าเลือกอีกด้วย จากมุมมองนี้ ผู้ผลิตในยุโรปและอเมริกามีความเท่าเทียมกัน

ทีมวิจัยยังรวมถึงจิตแพทย์ ดร. รูดอล์ฟ แชกไฮเมอร์ และนักศิลปะความงามและประติมากรชื่อ อาเธอร์ ลิงค์ ระยะเวลาการศึกษาคือตั้งแต่เดือนมิถุนายน พ.ศ. 1940 ถึงมกราคม พ.ศ. 1942 รูดอล์ฟ แชกไฮเมอร์เสนอว่า ตุ๊กตายางต้องมีความสมจริงและน่าดึงดูด เพื่อป้องกันทหารให้ห่างจากโสเภณีที่เป็นกามโรค และสิ่งเหล่านี้ ตุ๊กตาเพศราคาถูก ต้องเป็นภาพของอารยันที่มีผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า และผิวขาวด้วย อย่างไรก็ตาม เมื่อเลือกใบหน้าของตุ๊กตา นักวิจัยมีความเห็นไม่ตรงกัน บางคนแนะนำให้ใช้นักแสดงสาวสวยเป็นนางแบบ แต่บางคนแนะนำให้ใช้ใบหน้าเสมือนจริง

ภาวะซึมเศร้าทำลายคนสวย เมื่อเร็ว ๆ นี้เมืองใหญ่ ๆ ได้เปิด "ห้องโถงประสบการณ์สำหรับผู้ใหญ่" อย่างเงียบ ๆ ด้วยตุ๊กตาซิลิโคน ตุ๊กตาซิลิโคนเป็นผลิตภัณฑ์ทางเพศสำหรับผู้ใหญ่จำลอง สร้างขึ้นตามอัตราส่วน 1:1 ของคนจริง มีสัมผัสที่ใกล้เคียงกับคนจริงและใช้เพื่อตอบสนองความต้องการทางสรีรวิทยาของผู้คน ในช่วงแรก โรงฝึกประสบการณ์เหล่านี้ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ใกล้กับโรงงาน และส่วนใหญ่เป็นแรงงานข้ามชาติและชายสูงวัยที่บริโภคอาหารเหล่านี้

เพื่อหลีกเลี่ยงการเพิ่มน้ำหนักของบิสกิต ตุ๊กตาเพศญี่ปุ่นหัว มือ และเท้าของตุ๊กตาทำจากพอร์ซเลนบิสกิตเท่านั้น ศพทำด้วยเศษผ้ายัดด้วยรำ จนกระทั่งถึงปี 1869 เซลลูลอยด์ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้น เซลลูลอยด์เป็นวัสดุสังเคราะห์ซึ่งถูกกว่าในการผลิตตุ๊กตา มีความเปราะบางน้อยกว่าจึงเหมาะสำหรับความสวยงามมากกว่า นอกจากนี้ยังเป็นวัสดุที่เหมาะสำหรับการผลิตตุ๊กตาเป็นจำนวนมาก แม้ว่าเซลลูลอยด์จะมีข้อดี แต่ก็มีข้อเสียมากมายเช่นกัน